In 1962 ontstond in twee Helmondse kegelclubs het plan om een vereniging op te richten die voor de stad een stadscarnaval zou organiseren. De Keiebijters werden geboren in de zaal van de kegelbaan van Hotel Restaurant St. Lambert, maar groeiden uit tot de motor van het Helmondse carnaval. Medewerkers van de Keiebijters zijn het hele jaar door, op vrijwillige basis, achter de schermen aan het werk om een vlekkeloos carnavalsseizoen te organiseren.
De Kei is het symbool van het Helmondse carnaval. Op het terrein voor Hoftempel West-Ende ligt de Kei begraven. Op carnavalszaterdag wordt hij omhoog gehaald. Daarbij zijn vrijwel alle carnavalsverenigingen uit Helmond aanwezig. Op carnavalsdinsdag om elf over elf (23.11u) verdwijnt de Kei weer voor een jaar in de grond.
Butske is het carnavalsmanneke dat symbool staat voor vrolijkheid en zorgeloosheid. Hij heeft zijn naam te danken aan een ‘butskei’, een volhardende steen die het pad van menig feestvierder heeft gekruist en altijd maar blijft glimmen. Butske staat samen met Batske, zijn hartsvriendin, op het terras voor Hoftempel West-Ende. Prins Briek hangt na zijn bekendmaking het beeldje van Butske de Keiebijtersdas om.
Komt binnenkort..
